In grote lijnen (en kleine blokjes) ziet de pixel art in de jaren 1970 het licht met de komst van de informatica en computers in huis. Dankzij de vooruitgang werd de technologie geminiaturiseerd en werden deze machines toegankelijk voor het grote publiek om te werken, tekenen, schrijven en spelen. De grafische definitie van schermen is beperkt, net als de kleuren. De tekeningen zijn grotesk en niet erg verfijnd, maar de innovatie is zo geweldig dat we daar niet moeilijk over doen. We zien de spelmogelijkheden, het gebruiksgemak en vooral dat de machine alle opdrachten uitvoert (behalve bij fouten in de codelijnen). Als snel komen er steeds meer van deze pixels die afbeeldingen vormen, en tot op de dag vandaag blijft het aantal groeien. Schermen hebben er miljoenen, voor een steeds preciezere definitie. Films en videospelletjes worden steeds gedetailleerder.
Terug naar de pixel art, de beweging komt op in de jaren 2000. Er is een generatie overheen gegaan, films uit de jaren 1980 worden vol nostalgie bekeken: de muziek, de kleuren, de films, de videospelen. We zijn gek op die ufootje die in slow motion exploderen. Deze tekeningen komen dus vanzelfsprekend terug op T-shirts en petten, en als Invader ze op straat brengt, wordt het een beweging. Meerdere merken nemen de 1980 codes over en geven hun eigen interpretatie van de blokjes in logo’s, silhouetten en personages.
Pixel art is uiteindelijk een manier om een afbeelding te reproduceren “à la” 1980 schermen. Het doel is het detail te vinden waardoor het originele model herkenbaar wordt, zoals de zeer geslaagde Donald Trump hieronder. Bovendien is het materiaal voor dit type tekeningen heel eenvoudig:
een paar Posca’s en een papier met kleine ruitjes (5×5 mm) of Syès. Je kiest een model en klaar is Kees!
⏫⏫⏫
Degene die de pixel tot kunst heeft verheven is ontegenzeglijk de Franse artiest Invader. Aan het eind van de jaren 1990 zien we het op stadsmuren verschijnen en in de jaren 2000 wordt het een internationaal fenomeen. Hij vervangt de pixels van de monsterlijke Space Invader parasieten door mozaïeksteentjes en reproduceert de figuurtjes op straat. Alles is perfect uitgedacht en de activiteit neemt zodanige proporties aan dat er een actieve gemeenschap ontstaat die Invader onder zijn hoede neemt en die hij actief betrekt bij zijn activiteiten. Toen Posca de tekenaar Keramidas ontmoette, gaf hij toe een hommage aan de artiest te hebben gebracht in een van zijn strips.
Dat is een van de facetten van pixel art, je kunt een kijkje nemen op de site van Invader, zijn oeuvre is omvangrijk en veelzijdig en zit propvol goede ideeën.